یار آمد

یار آمد و یار آمد ، از خاک کویر آمد

از گرمی دستانش،اکسیر و اثیر آمد

مهچون دم عیسایی با یک نفسش حی شد

جبریل امین گویی از دشت برین آمد

آواز ان ال حق را ، ما میشنویم هر دم

گویی که سر منصور از دار به زیر آمد

آن رستم دستانش با رخشِ دوان آمد

تنها به سپاهی زد ، چون یار دلیر آمد

من مست ز چشمانش ، او مست ز میخانه

با رفتن این غم ها ، شادیه کثیر آمد

بگشوده ام از قرآن ، در ماه شب هجران

بر سر در آیاتش ، آیات مجیر آمد

سید نشود نالان ، زین درد غم هجران

اندر پس آین دوران ، پاداش کثیر آمد