زنده ماندن با خیال مرگ جنگیدن نداشت
این دو روز زندگی اینگونه رقصیدن نداشت
بوسه از لب های تو بودش روزی حسرتی
سیب بکری بود اما ارزش چیدن نداشت
بعد تو تصویر من را آینه گم کرده بود
حال من حتی برای آینه دیدن نداشت
خود زمین خوردم که تا سرپا شوی آن روزگار
من زمین خوردم ولی آن لحظه خندیدن نداشت
مرگ پایانی شود در روزگار مبهمم
تا که بودی در کنارم مرگ ترسیدن نداشت
دلم برای هم آغوشیِ صمیمی‌ِ تنها یمان
برای نوازش
برای صدا کردن‌های تو
برای حرف‌های خوب
تنگ شده
صدایم کن!
دلم برای دوست داشتن‌های بی انتها
برای شب‌های تا صبح ... بدون خواب
برای خودم
برای خودت
پنجره‌ها و مهتاب
تنگ شده
صدایم کن!
خونِ جاری در رود رگ هایم
در آستانه انجماد است
از زمستان فاصله.
تنها گرمای نگاه دی ماهی ات کافیست
تا آتش بگیرد آغوش مردادی ام
در میان وصال آبانی مان .
و تو ای ملکه ی پاییزی من
نگاه ناهیدی تو
میان آبان دلتنگیام چه دلپذیر می تابد
و چه آرامشی به رویاهای من می سپارد.
دوست دارت سید
برای بردن نامت غزل محجوب می ماند
کنار خوبی ات هر بار دلم مجذوب می ماند
تو با رک بودنت هر بار چنان من را خجل کردی
که پیشانیم ز روی شرم فقط مرطوب می ماند
سرای مهر ویران میشود روزی به دست تو
ولیکن این به صابر بودن ایوب می ماند
نمی دانم از آینده ولی من مطمعن هستم
برای محسنت این بار فقط محبوب می ماند
نه برای آنکه بگویم
و نه برای آنکه بشنوند
و نه حتی برای اینکه
درجمع دوستدارانت باشم
دوستت دارم...
چون عشقت زیباست
زلال است....
عاشقت بودن مرا به اوج می رساند !
مرا به لذتی دست نیافتنی دچار می سازد
می خواهم بدانی
که تو بخوانی یا نخوانی ،
بخواهی یا نخواهی
من عاشقت هستم ...
و تا انتهای این دنیای پر از تهی
هیچ کاری به جزدوست داشتنت ندارم !!
هیچ دلیلی برای تنها گذاشتنت ندارم
هیچ بهانه ای برای از یاد بردنت
زیبا زندگی کن
نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم
تنها باید خاطرات شیرین را به یاد سپرد
و لغزشهای گذشته را توشه ره خود سازیم
نمی توانیم آینده را پیش بینی کنیم؛
تنها باید امیدوار و خواهان بهترین ها باشیم
و باور کنیم که چنین خواهد شد
میتوان زیبا زندگی کرد
زمان را غنیمت شمریم
و همواره در جستجو، *بهترین ها*باشیم...
واقعا زندگی خیلی زیباست...
خصوصا وقتی کنار تو باشم
